Fotoğrafların kendisi, buradaki insanlar, üzerlerindeki kıyafetler bugünden ne kadar farklı. Bir anlık zaman yolculuğuna götürürler insanı.
Sizlerle birkaç düğün fotoğrafı paylaşmak istiyorum. Balkanlardan ve 80 yıl öncesinden - 1930 lardan.
27 Eylül 2012 Perşembe
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Ne garip değil mi? Onlar da güldüler, ağladılar, kimbilir ne hayaller kurdular? Ne gereksiz şeyler için endişe ettiler? Şimdi geride bu sararmış fotoğraflar ve tanıyanların hafızalarında bir kaç anıdan başka bir şey bırakmadan gittiler. Ahh ahhh. Hayat..
YanıtlaSilSevgili Elift, aynen dediğiniz gibi hayat. Ben biraz da bayrak yarışına benzetirim hayatı ; Sırası gelen bayrağı bir yerden başka bir yere kadar taşıyıp kendinden sonrakilere devrediyor.
SilBöyle bakınca kavgalar, hırslar, savaşlar nekadar anlamsız gelmeye başlıyor...
ah ne hoş... ne kadar naifler. saatlerce bakabilirim sanırım bu fotoğraflara, sonra bir şiir yazabilirim, bi roman kurgulayabilirim...
YanıtlaSilÇok haklısın, zaman ve şartlar insanların yüzüne yansıyor.
SilHer nerdeysen sana da kolaylıklar dilerim.
çok severim siyah beyaz fotoların yeri bambaşka yaa.. ananeme her gittiğimde bakarım albümlere , fotoğraf çekilmenin kıymetli olduğu zamanlar o zamanlar.. herkesin aynı renk giymiş gibi görünmesi de işin komik tarafı :)
YanıtlaSilBu fotoğrafların aynılarından annemlerin albümlerinde de var. Arada bir bakıyoruz. Çok güzeller.
YanıtlaSilHoş geldiniz,
SilSizinkiler de suyun öbür tarafından demek ki.
Eski fotoğraflar çok özeller gerçekten.
Yok yok, biz suyun bu tarafındanız:) Anneannemin düğün fotoğrafları pek az. Anneannem küçücükmüş, dedem daha büyük ama o da çok genç. Görücü usulü, anneannem çekingen, bir tarafı kocasına yanaşıyor, diğer tarafı kaçıyor gibi:) Annemlerin düğün fotoğrafları ise daha fazla. Sene 1967, kıyafetler, pozlar, saçlar, atmosfer... Ben eskilerin insanıymışım meğer, bu eski resimlere baktıkça bunu anlıyorum:)
Sil:D Eski hikayeler masal tadında oluyor, çok naif ve sevimli.
SilBenim anneannemi 13 yaşında nişanlamışlar. Daha çocuk, bir şeyden haberi yok, bahçede arkadaşlarıyla ip atlarmış. Ama dedem nişandan önce görmek istemiş. Bahçe duvarları insan boyunda, nasıl görsün. Fayton tutmuş, anneannemlerin evinin önünden geçerken ayağa kalkmış, bahçede ip atlayan anneannemi görmüş, artık nekadar gördüyse (:
Böyle daha ne hikayeler var :))
Şimdi hemen herkes çakal olduğundan mı nedir, eski fotoğraflardaki naiflik insana çok sıcak ve içten geliyor.
Sevgilerimle